NAJVEĆI ESHABI

Ebu Bekr-i Siddik “radijallahu anh”, najvredniji i najuzvišeniji od svih ljudi koji će doći nakon Muhammeda “sallallahu alejhi ve sellem”, predstavlja Resulullahovog alejhisselam halifu među evlijama njegovog ummeta i zaslužio je hilafet više nego ostali i bio je tadž (kruna) svih imama (vođa) i evlija. On je najprije zaslužio deredžu (stepen) hilafeta. Allahovom dželle šanuhu dobrotom i milošću, on se i prije objavljivanja islama nije predavao idolopoklonstvu i zaštitio se nevjerstva i krivovjerstva. Nakon Ebu Bekra najveći među ljudima je Omer bin Hattab “radijallahu anh”, zvani i Faruk-i a’zam, prijatelj Allahovog dželle šanuhu prijatelja (Habibullah), zatim dolazi treći Resulullahov alejhisselam halifa Osman bin Affan “radijallahu anh” zvani Zunnurejn, hazna plemenitosti i dobrote, izvor stida, imana i irfana (duhovnosti). Nakon njega je najvrijedniji među ljudima Resulullahov alejhisselam, četvrti halifa, vlasnik zapanjujuće uzvišenih svojstava i Allahov dželle šanuhu lav Ali bin ebi Talib “radijallahu anh”. Poslije njega halifa je postao Hazret-i Hasan “radijallahu anh”. U hadis-i šerifu navodi se da je s njim upotpunjen tridesetogodišnji hilafet. Zatim, po vrijednosti dolazi Husejin bin Ali “radijallahu anh”, nur Resulullahovih alejhisselam očiju.

Imami Alija i njegovu djeću Hasana i Husejina “radijallahu anhum” može se reči da su iznad Ebu Bekra i Omer ul-Faruka “radijallahu anhum”, zato što su oni od Resulullahove mubarek krvi i zato što su mu najbliža rodbina, ali to ne znaći da su u svakompogledu bolji i uzvišeniji pošto ove činjenice nisu dovoljne za takvo nešto. Ovo podsjeća na događaj kada je Hidr alejhisselam, podučio Musaa alejhisselam, u nekoliko stvari. [Kada bi krvno srodstvo bilo dovoljno da se bude bolji i uzvišeniji, onda bi hazreti Abbas bio bolji od hazretiAlije. Drugo, bez obzira na svoju krvnu bliskost, Ebu Talib i Ebu Leheb su na najnižoj deredži među vjernicima i oni ne posjeduju nikakvih vrlina]. I Hazret-i Fatima je, zbog krvnog srodstva, uzvišenija od Hazreti Hatidže i Hazret-i Aiše, ali uzvišenost po jednom osnovu ne znači i uzvišenost po svemu. Ulema različito govori o tome ko je uzvišeniji od tri navedene osobe. Koliko semože razumjeti iz Poslanikovih hadisa, sve tri ove žene, uz Hazret-i Merjemu i Firaunovu ženu Hazret-iAsiju “radijallahu teala anhunne edžmain”, su najodabranije među svim ženama. U hadisu se kaže da je (hazreti Fatima najuzvišenija među ženama Dđenneta, a da su Hasan i Husejin to isto među mladićima Dženneta). Naravno, to je uzvišenost samo s jednog stanovišta.

Nakon nabrojanih, najodabraniji su ashabi zvani (Ašere-i mubeššere). Tu spada deset ashaba kojima je još za života obećano da će ući u Džennet. Poslije njih dolazi 313 učesnika bitke na Bedru, pa 700 boraca saUhuda i 1.400 osoba koji su Muhammedu “sallallahu alejhi ve sellem”, dali prisegu poznatu pod nazivom (Bi’at-ur-ridvan).

Mi smo dužni (vadžib) da imena svih Poslanikovih ashaba izgovaramo s poštovanjem i ljubavlju jer su to ljudi koji su na Resulullahovom alejhisselam putu dali živote i imetke, temu pomagali. Nikako nije dozvoljeno izgovarati riječi koje nisu dolične veličine ashaba. Izgovaranje njihovih imena bez trunke poštovanja predstavlja krivovjerstvo i stranput.

Onaj ko voli Resulullaha alejhisselam treba voliti i sve njegove ashabe jer se u jednom hadisu kaže: “Ko ne voli ashabe ne voli ni mene. Ko njih povrijedi (slomi srce) povrijedio je imene. Komene povrijedi povrijedio je i Allaha dželle šanuhu, a oni što vrijeđaju Allaha dželle šanuhu zasigurno će biti kaznjen.