Untitled Document

NAJVEĆI ESHABA

Ebu Bekr-i Siddik (radijallahu anh), najvredniji i najuzvišeniji od svih ljudi koji će doći nakon Muhammeda (sallallahu alejhi ve sellem), predstavlja Resulullahovog alejhisselam  halifu među evlijama njegovog ummeta i zaslužio je hilafet više nego ostali i bio je tadž (kruna) svih imama (vođa) i evlija. On je najprije zasluzio deredžu (stepen) hilafeta. Allahovom dželle šanuhu dobrotom i milošcu, on se i prije objavljivanja islama nije predavao idolopoklonstvu i zaštitio se nevjerstva i krivovjerstva.

Nakon Ebu Bekra najveći među ljudima je Omer bin Hattab (radijallahu anh), zvani i Faruk-i a’zam, prijatelj Allahovog dželle šanuhu prijatelja (Habibullah), zatim dolazi treći Resulullahov alejhisselam halifa Osman bin Affan (radijallahu anh9, zvani Zunnurejn, hazna plemenitosti i dobrote, izvor stida, imana i irfana (duhovnosti). Nakon njega je najvrijedniji među ljudima Resulullahov alejhisselam, četvrti halifa, vlasnik zapanjujuce uzvišenih svojstava i Allahov dželle šanuhu, lav Ali bin ebi Talib (radijallahu anh).                                                                       

Poslije njega halifa je postao Hazret-i Hasan (radijallahu anh). U hadis-i šerifu navodi se da je s njim upotpunjen tridesetogodišnji hilafet. Zatim, po vrijednosti dolazi Husein bin Ali (radijallahu anh), nur Resulullahovih alejhisselam očiju. Imami Alija i njegovu djecu Hasana i Huseina (radijallahu anhum) može se reći da su iznad Ebu Bekra i Omera El-Faruka (radijallahu anhum), zato što su oni od Resulullahove mubarek krvi i zato što su mu najbliža rodbina, ali to ne znaći da su u svakom pogledu bolji i uzvišeniji pošto ove činjenice nisu dovoljne za takvo nešto. Ovo podsjeca na događaj kada je Hidr alejhisselam, podučio Musaa alejhisselam, u nekoliko stvari. [Kada bi krvno srodstvo bilo dovoljno da se bude bolji i uzvišeniji, onda bi hazreti Abbas bio bolji od hazreti Alije. Drugo, bez obzira na svoju krvnu bliskost, Ebu Talib i Ebu Leheb su na najnižoj deredži među vjernicima i oni ne posjeduju nikakvih vrlina.] I Hazret-i Fatima je, zbog krvnog srodstva, uzvišenija od Hazret-i Hatidže i Hazret-i Aiše, ali uzvišenost po jednom osnovu ne znači i uzvišenost po svemu. Ulema različito govori o tome ko je uzvišeniji od tri navedene osobe. Koliko se može razumjeti iz Poslanikovih hadisa, sve tri ove žene, uz Hazret-i Merjemu i Firaunovu ženu Hazret-i Asiju (radijallahu teala anhunne edžmein), su najodabranije među svim ženama. U hadisu se kaže da je (hazreti Fatima najuzvišenija među ženama Dđenneta, a da su Hasan i Husein to isto među mladićima Dženneta). Naravno, to je uzvišenost samo s jednog stanovišta.

Nakon nabrojanih, najodabraniji su ashabi zvani (ašere-i mubeššere). Tu spada deset ashaba kojima je još za života obećano da će ući u Džennet. Poslije njih dolazi 313 učesnika bitke na Bedru, pa 700 boraca sa Uhuda i 1.400 osoba koji su Muhammedu (sallallahu alejhi ve sellem), dali prisegu poznatu pod nazivom (bi’at-ur-ridvan).

 Mi smo dužni (vadžib) da imena svih Poslanikovih ashaba izgovaramo s poštovanjem i ljubavlju jer su to ljudi koji su na Resulullahovom alejhisselam putu dali živote i imetke, te mu pomagali. Nikako nije dozvoljeno izgovarati riječi koje nisu dolične veličine ashaba. Izgovaranje njihovih imena bez trunke poštovanja predstavlja krivovjerstvo i stranput.

Onaj ko voli Resulullaha alejhisselam treba voliti i sve njegove ashabe jer se u jednom hadisu kaže: “Ko ne voli ashabe ne voli ni mene. Ko njih povrijedi (slomi srce) povrijedio je i mene. Ko mene povrijedi povrijedio je i Allaha dželle šanuhu, a oni što vrijeđaju Allaha dželle šanuhu zasigurno će biti kaznjen.'' U drugom hadisu Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: “Kada Uzvišeni Allah dželle šanuhu želi dobro nekome iz moga ummeta, On mu u srce usadi ljubav prema ashabima”.