STRANI JEZIK
Nauka na zapadu, tehnika, prirodne nauke u svakom pogledu njeno napredovanje treba pratiti i ispitati. To je i po Islamu naređeno. Strani jezik je potrebno naučiti o tome nas Hadis-i šerif obavještava.
Zejd bin Sabit Hazreti ovako kaže:
«Naš Pejgamber je meni naredio da naučim Jevrejski jezik. Naučio sam. Ako bi pisao Jevrejima pismo ja sam ih pisao, od njih kad dođe pismo, ja sam ih čitao.»
Zejd je ovako naučio riječnik od Ibrana i Surjana.
Veliki Islamski naučnik Sejjid Abdulhakim Efendi hazreti (rahmetullahi alejh) fantastično je govorio arapski i perzijski ovako je rekao:
«Da sam znao strani jezik, cijelom svijetu bih bio od koristi. Karakteristika Islamske nauke u tome što je težište stavljeno na oglede i istraživanje. Da bi civilizacija napredovala u prirodnimnaukama ukratko Islamu i svimljudima da bismo bili u službi strani jezik je potrebno naučiti.»
MUZIKA
Muzika, koja je klasifikovana kao grana lijepe umjetnosti, je umjetnost koja izražava osjećanja preko sesova (zvukova) i pokreta koji su komponovani u polifoniji, harmoniji i ritmu. Ilahi vjere (tj. Allahove dželle-šanuhu vjere, vjere koje je On poslao preko ranijih Pejgambera alejhi-musselam) -- i one vjere koje su kvarenjem nastale od ilahi vjera, kao što su vjerovanja starih Egipćana, Kineza i Grka kao i vjerovanja budističkih i brahmanskih kafira -- (tj. sve vjere) kažu da u džennetu ima muzika. Korijen riječi “muzika” je povezan sa imenom Muza, kako se nazivalo devet kipova za koje se vjerovalo da su kipovi kćeri Zevsa, velikog idola starih Grka. U knjizi Durr-ul-munteka piše da je muzika u svim objavljenim vjerama veliki grijeh (džunah). U Zerkanijevom rahmetullahi teala alejh šerhu (komentaru, objašnjenju) knjige Mevahib-i ledunnijje, u njegovom petom tomu, je opširno napisano kako su hrišćanski sveštenici kasnije ubacili muziku -- koja je zabranjena u Indžilu -- u hrišćanstvo. Pošto pokvarene vjere (koje oni slijede) ne mogu da nahrane njihove kalbove i duše, (oni koji slijede ove pokvarene vjere pogrešno) misle da zadovoljavajući efekti muzike i svih drugih muzičkih instrumenata imaju na njihov nefs, i hranjenje njihovog nefsa, ruhani (duhovni) efekt. Današnja zapadna muzika je nastala od crkvene muzike. Muzika je postala u svim pokvarenim vjerama, u cijelome svijetu, kao neka vrsta ibadeta. Sa muzikom, sa bilo kojom vrstom sviranja nefsovi doživljavaju zadovoljstvo i šehvani (pohotljive), hajvani (životinjske) želje i žudnje. Ilahi ibadeti (tj. obožavanja Allaha dželle-šanuhu) koji su ruhova (dušina) hrana i koji čiste kalbove i koji zarobljavaju i pojarmljuju nefsove i koji iskorijenjuju želje za haramima su zaboravljeni.